20,780
edits
(Created page with "Atlantyda, przez Auriela Bessemera") |
(Updating to match new version of source page) Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| (34 intermediate revisions by 3 users not shown) | |||
| Line 2: | Line 2: | ||
[[File:101612C.jpg|thumb|upright|alt=caption|Atlantyda, przez Auriela Bessemera]] | [[File:101612C.jpg|thumb|upright|alt=caption|Atlantyda, przez Auriela Bessemera]] | ||
Kontynent wyspiarski, który istniał tam, gdzie obecnie znajduje się Ocean Atlantycki i który zatonął podczas kataklizmu ([[Special:MyLanguage/Flood of Noah|Potop Noego]]) około 11 600 lat temu, według obliczeń Jamesa Churchwarda. Żywo przedstawiony przez Platona; „widział” i opisał [[Special:MyLanguage/Edgar Cayce|Edgara Cayce'a]] w swoich czytaniach; przywołany w scenach z „Romansu Atlantydy” Taylora Caldwella; naukowo zbadany i potwierdzony przez nieżyjącego już niemieckiego naukowca Otto Mucka, który ustalił czas i datę jej zniszczenia (przez asteroidę, która z siłą 30 000 bomb wodorowych spadła do Trójkąta Bermudzkiego) o godzinie 20:00, 5 czerwca 8498.! | |||
== | <span id="Accounts_of_Atlantis"></span> | ||
==Relacje z Atlantydy== | |||
W dialogach Timajos i Kritias Platon opowiada, że na „wyspie Atlantydy istniało wielkie i wspaniałe imperium”, które rządziło Afryką aż po Egipt, Europą aż po Włochy i „częściami kontynentu” (uważane za odniesienie do Ameryki, w szczególności Ameryki Środkowej, Peru i Doliny Mississippi). Postulowano, że Atlantyda i małe wyspy na wschód i zachód od niej utworzyły ciągły pomost lądowy z Ameryki do Europy i Afryki. | |||
W. | „Historia Atlantydy” W. Scotta-Elliota przedstawia zapisy cywilizacji Atlantydy ujawnione przez jasnowidzenie. Książka Scotta-Elliota jest kompilacją odkryć wielu studentów, którym według teozofa A. P. Sinnetta „pozwolono na dostęp do niektórych map i innych zapisów… Mówi, że te mapy zostały fizycznie zachowane przez inne rasy niż rasy obecnie okupujące Europę - przypuszczalnie przez Adeptów, którzy uczyli studentów teozofii, chociaż Sinnett tego nie precyzuje. | ||
Scott-Elliot | Scott-Elliot pisze, że kontynent był niszczony etapami, a kataklizm miał miejsce 800 000, 200 000 i 80 000 lat temu, a ostatnią pozostałością po Atlantydzie była wyspa-kontynent Posejdonis, położona w pobliżu Azorów, która w 9564 została zatopiona w katastrofie, o której mowa w wielu starożytnych pismach, w tym Platona. | ||
== | <span id="The_golden_age_of_Jesus_on_Atlantis"></span> | ||
==Złoty wiek Jezusa na Atlantydzie == | |||
Wniebowstąpieni mistrzowie ujawnili, że [[Special;MyLanguage/Jesus|Jezus]] panował jako cesarz i arcykapłan nad cywilizacją złotego wieku na Atlantydzie, która trwała dwa tysiące lat, od 34 550 do 32 550. Wiek ten był o siedemnaście wieków starszy od naszego i znajdował się pod znakiem Raka. Jezus urodził się w 33 050 i rozpoczął swoje panowanie w 33 000 po tym, jak złoty wiek trwał ponad 1500 lat. Jego małżonką była jego [[Special:MyLanguage/twin flame|bliźniaczy płomień]], którą znamy jako wniebowstąpioną mistrzynię [[Special:MyLanguage/Magda|Magda]]. Rządzili, ponieważ byli najwyższymi przedstawicielami Boga we wcieleniu w tej cywilizacji. Wszyscy ludzie tej cywilizacji znali i akceptowali wolę Bożą. Jezus i Magda nie musieli narzucać ludziom żadnych zasad, ponieważ wszyscy byli zestrojeni ze swoim Boskim Źródłem. | |||
Jednak po 450 latach panowania Jezusa ziarno zepsucia zostało zasiane przez niejakiego Xenosa, który był głównym doradcą cesarza. W końcu Xenos przekonał ludzi do buntu przeciwko rządowi (uosobionemu w Jezusie), ponieważ rząd rzekomo ich nie wspierał. Xenos objął stanowisko przywódcy rządu. Jezus Chrystus, Magda i dwa miliony lojalnych poddanych (20 procent ludności) udały się do kraju, który później miał stać się Suern — do Indii z Arabią. Połowa z nich wstąpiła w tym czasie; druga połowa ewoluowała na Ziemi aż do dzisiaj. | |||
Na Atlantydzie niegdyś złota cywilizacja stopniowo pogrążała się w barbarzyństwie, gdy ludzie, niezauważalnie dla siebie, gęstnieli i stawali się nieczuli na życie. Grabieże i anarchia zapanowały do tego stopnia, że nawet Xenos stracił kontrolę. Z biegiem czasu miasta znikały i rozpadały się. Barbarzyństwo panowało na Atlantydzie od 30 000 do 16 000, kiedy to powstała wielka cywilizacja Posejda. | |||
[[File:ELLIOT(1896) Atlantis, Map4.jpg|thumb|upright=1.2|alt=caption|Mapa Atlantydy sporządzona przez W. Scotta-Elliota między 80 000 a jej ostatecznym zatonięciem.]] | |||
<span id="Later_years_of_Atlantis"></span> | |||
==Późniejsze lata Atlantydy== | |||
Około 15 000 Jezus powrócił jako władca Atlantydy, Rai. Jak opisał [[Special/MyLanguage/Phylos the Tibetan|Phylos Tybetańczyk]] w swojej książce „Mieszkaniec dwóch planet”, ten wielki Rai pojawił się w świątyni stolicy, Kaiphul, i spowodował, że wyrósł tam [[Special:MyLanguage/Maxin|Maxin]], Ogień [[Special:MyLanguage/Incal|Inkal]]. Ten nienasycony płomień płonął na ołtarzu świątyni przez pięć tysięcy lat. Rai Światła Maxin panował przez 434 dni. Zrewidował prawa i stworzył kodeks prawny, który rządził Atlantydą przez tysiące lat. | |||
Po długim złotym wieku cywilizacja Atlantydy została zepsuta przez fałszywych kapłanów, aż „Bóg widział, że niegodziwość człowieka była wielka na ziemi i że wszelkie wyobrażenia myśli jego serca były ustawicznie złe”.<ref> gen. 6:5.</ref> Ostatnia pozostałość Atlantydy upadła podczas wielkiego kataklizmu, który jest opisany w Biblii jako Potop Noego | |||
<span id="For_more_information"></span> | |||
==Więcej informacji== | |||
HP Bławatska, „Tajemna doktryna” (Londyn: Theosophical Publishing Co., 1888), tom. II, zob. indeks zawierający wiele odniesień i opisów Atlantydy. | |||
Edgar Cayce, „Atlantyda” (Virginia Beach: A.R.E. Press, 2014). | |||
W. Scott-Elliot, „Legends of Atlantis and Lost Lemuria” (Wheaton: Theosophical Publishing House [Quest Books], 1925, 1990), s. 3–89. | |||
Tybetańczyk Phylos, „Mieszkaniec dwóch planet” (Borden, 1952). | |||
Otto Muck, | James Churchward, „Zaginiony kontynent Mu” (1931; przedruk, New York: Paperback Library Edition, 1968), s. 226. | ||
Otto Muck, „Tajemnica Atlantydy” (New York: Pocket Books, 1979). | |||
Ignatius Donnelly, ''Atlantis: The Antediluvian World'' (New York: Dover Publications, 1976), pp. 11, 23, 173, 473. | Ignatius Donnelly, ''Atlantis: The Antediluvian World'' (New York: Dover Publications, 1976), pp. 11, 23, 173, 473. | ||
Wykłady na temat Atlantydy wygłoszone przez Elizabeth Clare Prophet, oparte na naukach wniebowstąpionych mistrzów oraz „Mieszkaniec dwóch planet” Tybetańczyka Phylosa, są dostępne na stronie [https://www.AscendedMasterLibrary.org www.AscendedMasterLibrary.org]. | |||
<span id="Sources"></span> | |||
== Materiały źródłowe == | |||
{{ | {{SGA-pl}} | ||
{{ | {{LSR-pl}}. | ||
[[Category:Golden ages]] | {{MTR-pl}}. | ||
[[Category:Golden ages{{#translation:}}]] | |||
<references /> | <references /> | ||
edits