82,052
edits
No edit summary |
No edit summary |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
Kæru dömur og herrar, ég ætla nú að skrína hinar miklu akasha-annála og sjá fyrir mér enn og aftur þennan dýrlega morgun þegar ég steig niður í gegnum ljósvakann í fylgd heilagra englasveitar minnar til að kveikja vonarneista í hjörtum hinna væntu ástkæru lærisveina Krists með því að velta steininum frá gröfinni sem dýrmætur líkami hans lá í. | Kæru dömur og herrar, ég ætla nú að skrína hinar miklu akasha-annála og sjá fyrir mér enn og aftur þennan dýrlega morgun þegar ég steig niður í gegnum ljósvakann í fylgd heilagra englasveitar minnar til að kveikja vonarneista í hjörtum hinna væntu ástkæru lærisveina Krists með því að velta steininum frá gröfinni sem dýrmætur líkami hans lá í. | ||
Það var engin áreynsla og engin áreynsla fyrir englaveru að hreyfa efni þegar guðdómurinn gefur henni kraftinn. Og steinninn stóð ekki í vegi ljóss frá fingrum mínum. Þegar ég þrýsti hann í augnablik, datt mér í hug að þegar ég velti þessum steini frá mér myndi ég biðja Guð um að jafnvel á þeirri stundu hefði ég getað velt steini dauðans frá hverjum manni og konu á þessari dýrmætu plánetu þar til allir myndu verða frjálsir frá ótta og kúgun. | Það var engin áreynsla og er engin áreynsla fyrir englaveru að hreyfa efni þegar guðdómurinn gefur henni kraftinn. Og steinninn stóð ekki í vegi ljóss frá fingrum mínum. Þegar ég þrýsti hann í augnablik, datt mér í hug að þegar ég velti þessum steini frá mér myndi ég biðja Guð um að jafnvel á þeirri stundu hefði ég getað velt steini dauðans frá hverjum manni og konu á þessari dýrmætu plánetu þar til allir myndu verða frjálsir frá ótta og kúgun. | ||
Englarnir sem fylgdu mér og gríptu hugsun mína samstundis eins og við erum siður - því við erum ekki eins og þið, blessaðir, að við krefjumst hver annars um að segja hugsun - hófu fljótt vonarsöng. Og leiddir í melódískri tjáningu af ástkæru Hope minni, hófu englarnir þennan dásamlega söng, sem virtist geisla veg gylltu ljóss vonar um yfirborð jarðar með komandi dögun. Snemma morguns, þegar hinar heilögu konur komu að leita að Kristi, fundu þær steininum velt burt.<ref>Gabriel erkiengill, 10. september 1963.</ref> | Englarnir sem fylgdu mér og gríptu hugsun mína samstundis eins og við erum siður - því við erum ekki eins og þið, blessaðir, að við krefjumst hver annars um að segja hugsun - hófu fljótt vonarsöng. Og leiddir í melódískri tjáningu af ástkæru Hope minni, hófu englarnir þennan dásamlega söng, sem virtist geisla veg gylltu ljóss vonar um yfirborð jarðar með komandi dögun. Snemma morguns, þegar hinar heilögu konur komu að leita að Kristi, fundu þær steininum velt burt.<ref>Gabriel erkiengill, 10. september 1963.</ref> | ||
edits