83,204
edits
Amaryllis, Goddess of Spring/is: Difference between revisions
no edit summary
No edit summary |
No edit summary |
||
| Line 19: | Line 19: | ||
Hversu dásamlegur er stöðugleiki náttúrunnar! Árstíð eftir árstíð koma þessar örsmáu verur fram sem annars gætu svo auðveldlega orðið einhæfar hringrás birtingarmyndarinnar, en þær gera það af nákvæmni og gleði, og hjörtu þeirra fyllast löngun til að vera manninum til þjónustu. | Hversu dásamlegur er stöðugleiki náttúrunnar! Árstíð eftir árstíð koma þessar örsmáu verur fram sem annars gætu svo auðveldlega orðið einhæfar hringrás birtingarmyndarinnar, en þær gera það af nákvæmni og gleði, og hjörtu þeirra fyllast löngun til að vera manninum til þjónustu. | ||
Og hvað um mennina sem eru gerðir í æðstu mynd, mynd Guðs? Sjá hvernig hugsanir þeirra spilla öllum hinum fögru mynstrum náttúrunnar. [Þar má nefna] böl svívirðilegrar skordýrasköpunar, böl eyðileggjandi þyrnimynstra sem birtast einnig í ríki náttúrunnar vegna þess að náttúran hefur tekið á sig | Og hvað um mennina sem eru gerðir í æðstu mynd, mynd Guðs? Sjá hvernig hugsanir þeirra spilla öllum hinum fögru mynstrum náttúrunnar. [Þar má nefna] böl svívirðilegrar skordýrasköpunar, böl eyðileggjandi þyrnimynstra sem birtast einnig í ríki náttúrunnar vegna þess að náttúran hefur tekið á sig þessa þætti mannlegrar grimmdar og ótta. Megi mennirnir verða sér þess áskynja að eftir því sem þeir bæta hugsanir sínar, þá mun náttúran tjá sig ríkulegra og fullkomnar, þannig mun fegurð og fullkomnun klæða heiminn dýrðlegar í kosmíska undrið sem er eðli Guðs sem skellur á, hellist yfir, ilmurinn frá Sólinni á bak við sólina. | ||
Megi mennirnir láta sig dreyma um heiðbláan himin og [[óttaleysi]]. Megi þeir þá láta sig dreyma um að sveiflast og svífa um í þessum kosmísku ballettum eins og litlu verurnar gera. Og megi þeir skilja að fallega stökkið frá blómi til blóms er eins og maðurinn, í pínulitlu náttúruandagervi, væri með vængi hunangsflugu og gæti flogið og flögrað á milli blóma, svo nærfærnislegt og sannfærandi væri traust mannanna á náð Guðs og þessara vera sem streyma út úr hverri holu og smugu. Þær hafa trú á undrum eigin líkama og tilveru sinnar, sínum eigin huga til að helga sig af alúð í þjónustu við manninn. | Megi mennirnir láta sig dreyma um heiðbláan himin og [[óttaleysi]]. Megi þeir þá láta sig dreyma um að sveiflast og svífa um í þessum kosmísku ballettum eins og litlu verurnar gera. Og megi þeir skilja að fallega stökkið frá blómi til blóms er eins og maðurinn, í pínulitlu náttúruandagervi, væri með vængi hunangsflugu og gæti flogið og flögrað á milli blóma, svo nærfærnislegt og sannfærandi væri traust mannanna á náð Guðs og þessara vera sem streyma út úr hverri holu og smugu. Þær hafa trú á undrum eigin líkama og tilveru sinnar, sínum eigin huga til að helga sig af alúð í þjónustu við manninn. | ||