82,052
edits
Gabriel and Hope/is: Difference between revisions
no edit summary
No edit summary Tags: Mobile edit Mobile web edit |
No edit summary |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
Kæru dömur og herrar, ég ætla nú að skrolla hinar miklu akasha-annála og sjá fyrir mér enn og aftur þennan dýrlega morgun þegar ég steig niður í gegnum ljósvakann í fylgd heilagrar englasveitar minnar til að kveikja vonarneista í hjörtum hinna eftirvæntingarfullu ástkæru lærisveina Krists með því að velta steininum frá gröfinni sem dýrmætur líkami hans lá í. | Kæru dömur og herrar, ég ætla nú að skrolla hinar miklu akasha-annála og sjá fyrir mér enn og aftur þennan dýrlega morgun þegar ég steig niður í gegnum ljósvakann í fylgd heilagrar englasveitar minnar til að kveikja vonarneista í hjörtum hinna eftirvæntingarfullu ástkæru lærisveina Krists með því að velta steininum frá gröfinni sem dýrmætur líkami hans lá í. | ||
Það var engin áreynsla og er engin áreynsla fyrir englaveru að hreyfa við efni þegar guðdómurinn gefur henni kraftinn. Og steinninn stóð ekki í vegi | Það var engin áreynsla og er engin áreynsla fyrir englaveru að hreyfa við efni þegar guðdómurinn gefur henni kraftinn. Og steinninn stóð ekki í vegi fyrir ljósinu frá fingrum mínum. Þegar ég þrýsti hann í augnablik, datt mér í hug að þegar ég velti þessum steini frá mér myndi ég biðja Guð um að jafnvel á þeirri stundu hefði ég getað velt steini dauðans frá hverjum manni og konu á þessari dýrmætu plánetu þar til allir myndu verða frjálsir frá ótta og kúgun. | ||
Englarnir sem fylgdu mér og gripu hugsun mína á lofti samstundis eins og okkst er siður — því við erum ekki eins og þið, blessuð, að við krefjum hver annan um að hugsa til eins eða neins — og hófu þeir fljótt söng vonarinnar. Og leiddir í lagvísri tjáningu hinnar ástkæru Vonar minnar hófu englarnir þennan dásamlega söng sem virtist geisla um veg hinnar gylltu ljósvonar um yfirborð jarðar með rísandi dögun. Snemma morguns, þegar hinar heilögu konur komu að leita að Kristi, fundu þær steininum velt burt.<ref>Gabriel erkiengill, 10. september, 1963.</ref> | Englarnir sem fylgdu mér og gripu hugsun mína á lofti samstundis eins og okkst er siður — því við erum ekki eins og þið, blessuð, að við krefjum hver annan um að hugsa til eins eða neins — og hófu þeir fljótt söng vonarinnar. Og leiddir í lagvísri tjáningu hinnar ástkæru Vonar minnar hófu englarnir þennan dásamlega söng sem virtist geisla um veg hinnar gylltu ljósvonar um yfirborð jarðar með rísandi dögun. Snemma morguns, þegar hinar heilögu konur komu að leita að Kristi, fundu þær steininum velt burt.<ref>Gabriel erkiengill, 10. september, 1963.</ref> | ||