82,758
edits
No edit summary |
No edit summary |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
== Jarðtenging við líkamann == | == Jarðtenging við líkamann == | ||
Silfursþráðurinn fer inn í fjóra lægri hluta líkamans í gegnum höfuðið; hægt er að sjá tif hans líkamlega með því að fylgjast með mjúka blettinum á höfði barnsins. Þegar silfurþráðurinn hefur náð stöðugleika í öndun og hjartslætti við fæðingu, og [[þrígreindi loginn]] kviknar aftur í [[leynihólfi hjartans]] og barnið fer að „styrkjast í anda“,<ref>Lúkas 1:80; 2:40.</ref> byrjar mjúki bletturinn að lokast. Þegar barnið er um tveggja ára gamalt er hann ekki lengur sýnilegur. | Silfursþráðurinn fer inn í fjóra lægri hluta líkamans í gegnum höfuðið; hægt er að sjá tif hans líkamlega með því að fylgjast með mjúka blettinum á höfði barnsins. Þegar silfurþráðurinn hefur náð stöðugleika í öndun og hjartslætti við fæðingu, og [[Special:MyLanguage/threefold flame|þrígreindi loginn]] kviknar aftur í [[Special:MyLanguage/secret chamber of the heart|leynihólfi hjartans]] og barnið fer að „styrkjast í anda“,<ref>Lúkas 1:80; 2:40.</ref> byrjar mjúki bletturinn að lokast. Þegar barnið er um tveggja ára gamalt er hann ekki lengur sýnilegur. | ||
Í móðurkviði heldur hjartaloginn og kristalstrengurinn móðurinnar lífi í barninu. Sú stund þegar naflastrengurinn er klipptur – þegar [[heilagur andi]] hefur blásið lífsanda í formið – er táknræn stund (og stundum raunveruleg stund, allt eftir réttri tímasetningu klippingarinnar) þegar silfurþráður barnsins stígur niður frá hinni ástkæru ÉG ER-nærveru. Fyrsta grát eða hljóð barnsins er oft vísbending um skyndilega greiningu þess loganum sem sprettur upp í hjartanu, um helgan andardrátt sem fyllir lungun og um líkamskenndir sem nú eru orðnar sterkar. | Í móðurkviði heldur hjartaloginn og kristalstrengurinn móðurinnar lífi í barninu. Sú stund þegar naflastrengurinn er klipptur – þegar [[heilagur andi]] hefur blásið lífsanda í formið – er táknræn stund (og stundum raunveruleg stund, allt eftir réttri tímasetningu klippingarinnar) þegar silfurþráður barnsins stígur niður frá hinni ástkæru ÉG ER-nærveru. Fyrsta grát eða hljóð barnsins er oft vísbending um skyndilega greiningu þess loganum sem sprettur upp í hjartanu, um helgan andardrátt sem fyllir lungun og um líkamskenndir sem nú eru orðnar sterkar. | ||
edits