Serafis Bey

Serafis Bey og vígsluþegi

Serfis Bey er chohan-meistari fjórða geisla, yfirstjórnandi Uppstigningarmusterisins í Lúxor, og þrettándi félagi í Ráði fullnuma Uppstigningarmusterisins. Hann er einnig þekktur sem Serafis Soleil, Serafis sólarinnar.

Fjórði geislinn er uppstigningarloginn, hvítt ljós Guðs-móðurinnar í mænurótarorkustöðinni. Úr þessu hvíta ljósi sprettur byggingarlist (arkitektúr), meginreglur stærðfræðinnar, undirstöður byggingar efnismusterisins og pýramídi æðra sjálfsins. Í nærveru Serafis fær maður allt aðra hugmynd um það sem við köllum Krist, hina raunverulega persónu okkar allra.

Fyrri jarðvistir

Serafis, sem er þekktur sem hinn mikli tyftunarmeistari, kom frá Venus með hinum aldna til að tendra aftur hinn helga eld í hjörtum villugjarns mannkyns. Mikill eldmóður hans til að endurheimta mannssynina sem konunga og presta til Guðs svall og steig upp í loga járnvilja, einurðar og aga.

Æðstiprestur í uppstigningarmusterinu

Hann var prestur í uppstigningarmusterinu á Atlantis. Sem vörður uppstigningarlogans bar hann logann örugglega upp með ánni Níl til Lúxor rétt áður en Atlantis sökk. Serafis gefur okkur innsýn í þessa reynslu með eigin orðum:

Ég man vel þegar fyrstu drunur hins sökkvandi Atlantis áttu sér stað. Því eins og þið vitið sökk þessi heimsálfa í áföngum. Fyrir náð Guðs leyfði viðvörunin sem gefin var mörgum að komast undan. Og við lögðum leið okkar til Lúxor. ...

Þið gætuð velt því fyrir ykkur hvers vegna þörf sé á því að dauðlegir menn flytji andlegan loga. Því er ávallt þannig varið að börn ljóssins hafa tilhneigingu til að halda að svona lagað eigi að gerast með töfrum og kraftaverkum. Kannski hefur ávæningur af ævintýrinu runnið inn í trúarbrögðin og fólk hefur gleymt því að allt sem hefur verið unnið af Guði og mönnum hefur verið samiðja og fyrirhöfn, eins hið efra, svo hið neðra.

Ég skal því segja ykkur hvers vegna það er svo – vegna þess að eini staðurinn þar sem loginn getur raunverulega dvalið, fyrir utan altarið sem er svo helgað, er lifandi hjarta hins lifandi fullnuma.

Þar í Egyptalandi byggðu Serafis og fylgismenn hans Uppstigningarmusterið, og þar hafa þeir gætt logans síðan, skiptust á um að gegna skyldum sínum á meðan þeir héldu áfram að endurholdgast sérstaklega í þeim tilgangi.

Serafis Bey hélt áfram að endurholdgast í landi Nílar og afsalaði sér sinni eigin uppstigningu þar til um 400 f.Kr. Á þessum æviskeiðum varð hann bakhjarl sumra af stærstu byggingarlistarafrekum sem nokkru sinni hafa komið fram á jörðinni.

Byggingarmeistari stóra pýramídans

Stóri pýramídinn

Serafis var byggingarmeistari pýramídans mikla og El Morya var múrarameistarinn. Í stóra pýramídanum er vígslubrautin útskorin í stein þar sem sálin, sem hefur sinn feril í efnisforminu, er grunnur pýramídans með fjórar hliðar sem hækka frá miðju pýramídans upp í toppinn. Til að reisa þennan loga skal hugleiða hvíta ljósið sem færist í efnislíkamanum frá mænurótinni upp til hvirfilsins.

Jesús og El Morya útskýra að „bygging pýramída sjálfsins sé innri bygging, en ytri jöfnuna verður að uppfylla, verður að bera ávöxt, verður að vera fordæmi svo að aðrir geti fylgt ykkur alla leið til hjarta Sfinxsins — til hjarta hins lifandi gúrú-meistara sem sfinxinn táknar og hjarta logans innan pýramídans mikla sem er í ljósvakaáttundunni (og er ekki í pýramídanum í Giza sem er nú aðeins skelin af fyrri starfsemi sinni sem móttöku- og sendistöð [fyrir ljósið] vegna misnotkunar svartra töframanna og falskra gúrú-meistara og falskra chela-nema).“

Amenhótep III

Höfuð Amenhótep III, Breska fornminjasafnið

Serafis endurfæddist sem egypski faraóinn Amenhótep III (ríkti um 1417–1379 f.Kr.), sonur Þútmóse IV og barnabarnabarn Þútmóse III, sem var Kúthúmi endurfæddur. Sonur hans og arftaki hásætis var Amenhótep IV, síðar þekktur sem Ikhnaton. Á valdatíma Serafis var Egyptaland á hátindi velmegunar, friðar og dýrðar, sem var bein birtingarmynd samfélags hans við eigin hjartaloga og uppstignu meistarana allt aftur til hins aldna.

Amenhótep III var talinn mestur allra stjórnenda á jörðinni. Hann hélt uppi friðsamlegum diplómatískum samskiptum við allar þjóðir mestan hluta stjórnartíðar sinnar. Hluti af miklum auði ríkissjóðs fór í byggingu glæsilegra hofa og halla. Hann stækkaði núverandi musteri Karnak á Níl og hann reisti risastórt grafarmusteri, leifar þess eru þekktar í dag sem Kólossi, úthöggnu stytturnar sem afhjúpaðar hafa verið á bökkum árinnar. Hann leitaðist við að lýsa í steini skilningi á helgiveldi innvígðra, uppstiginna meistara, heimspekikonunga sem uppi höfðu verið á jörðinni á fyrri gullaldarskeiðum.

Mikilfenglegasta bygging hans var musterið í Lúxor, sem er enn ósnortið að hluta nú á dögum. Rúmfræðileg hönnun þessa musteris var útfærð sem efnisleg birting dulspekilegs lögmáls sem hafði gengið í gegnum prestdæmið í kynslóðir. Það stendur sem ítarlegt kennslurit í háþróuðum vísindum, listum og heimspeki. Musterið í Lúxor er nú á dögum efnisleg hliðstæða Uppstigningarmusterisins á ljósvakasviðinu.

Leónídas

► Aðalgrein: Þermópylae

Leónídas í Þermópylae, Jacques-Louis David (1814)

Serafis endurfæddist einnig sem spartverski konungurinn Leónídas (dó um 480 f.Kr.), sem stjórnaði Grikkjum í hetjulegri stöðu sinni gegn gríðarlegri innrás Persa í við Laugaskarð, Þermópýle, sem var hliðið að Mið-Grikklandi.

Þótt Persar væru yfirgnæfandi fleiri en Grikkir stóð Leónídas gegn framgangi persneska hersins undir stjórn Xerxesar konungs í tvo daga. Á þriðja degi, þegar Persar réðust á þá aftan frá og enginn liðsauki var í sjónmáli, vísaði Leónídas flestum hermönnum sínum frá. Með aðstoð hinna grísku bandamanna sem eftir voru, börðust Leónídas og þrjú hundruð manna spartneskur konungsvörður hans til síðasta manns. Hetjuleg staða þeirra gerði gríska flotanum kleift að hörfa og síðar sigra Persa. Fordæmi Leónídas hefur hjálpað til við að viðhalda áfram neista þjóðerniskenndar grísku þjóðarinnar.

Sagnfræðingar nefna þennan bardaga sem einstakt dæmi um hugrekki og óttaleysi í baráttu fyrir málstað gegn ofurefli. Akasha-annálarnir sýna að þessir þrjú hundruð Spartverjar voru aftur samankomnir frá þeim tíma sem þeir voru endurfæddir chela-nemar Serafis. Þeir sýndu einstaka karlmennsku. Sumir eru í dag uppstignir meistarar; aðrir eru áfram í holdinu.

Á þeim tíma var þetta jarðneskt stríð gegn jarðnesku ofurefli. Í dag á baráttan Harmageddon sér stað gegn andlegri illsku á háum stöðum í kirkju og ríki — hugur Guðs sem eyðir andhuganum, hið æðra sjálf sem eyðir gervisjálfinu.

Fídías

Fídías sýnir vinum sínum loftrönd Parþenons, Lawrence Alma-Tadema (1868)

Serafis Bey var myndhöggvari Fídíasar á fimmtu öld f.Kr. í Aþenu. Hann var talinn bestur allra grískra myndhöggvara. Hann var byggingarmeistari Parþenon-hofsins og hafði eftirlit með stórkostlega meistaralegri byggingu þess. Innan Parþenon setti hann frægasta verk sitt, 12 metra háa styttu í gulli og fílabeini af Pallas Aþenu, táknmynd Guðs-móðurímyndarinnar, gyðju sannleikans.

Í Parþenon stendur maður í viðurvist byggingarlistar, hönnuð af einstaklingi sem kann að nota form, samhverfu, rúmfræði sem mynda tilskilin horn til að hýsa loga. Kraftsvið Parþenons inniheldur reginloga, eins og Lúxor-hofið og pýramídinn mikli.

Fídías bjó einnig til risastóra styttu af Seifi úr gulli og fílabeini sem stóð í musteri Ólympíu. Hann var líka málari, leturgrafari og málmsmíðameistari. List hans einkennist af upphafinni fegurð og andagift, og hann lifði sem fullkominn persónugervingur gullaldar grískra meistaralistamanna sem hafði varanleg áhrif á alla síðari vestræna list.

Eftir því sem við best vitum steig Serafis Bey upp til himna um 400 f.Kr.

Tilbeiðsla í Egyptalandi

Marmarabrjóstmynd af Serafis, Karþagó (snemma á 3. öld e.Kr.)

Á helleníska tímabilinu, frá 323 til 31 f.Kr., varð Serafis einn mikilvægasti guð egypska og grísk-rómversku algyðishofanna. Hann var virtur sem verndari Ptólemíukonunga Egyptalands og sem stofnguð hinnar miklu borgar Alexandríu. Það eru til fjölmargar sögulegar heimildir um náin samskipti Serafis við menn um gjörvallt Egyptaland og Litlu-Asíu, og það eru yfir 1.080 styttur, musteri og minnisvarðar tileinkuð Serafis Bey sem voru reist á þeim tíma.

Demetríus frá Falarum, stofnandi bókasafnsins í Alexandríu undir stjórn Ptólemeos I, læknaðist af völdum Serafis á undraverðan hátt af blindu og skrifaði þakkargjörðarsálma. Serafis talaði oft í gegnum véfréttir og veitti mörgum ráðleggingar og kraftaverkalækningar. Það er fræg söguleg frásögn sem tengist Serafis sem markaði mikilvægt tímabil í setningu hans sem ríkjandi guðs Egyptalands og Grikklands. Ptólemes I konungur, stjórnandi Egyptalands, heimsótti Serafis í draumi, sem bauð konungi að koma með styttu guðsins til Alexandríu. Eftir hik og annan draum um Serafis lét konungur koma með styttuna með blessun véfréttarinnar í Delfíar og setti hana upp í Serafíum, eða hinu mikla musteri, í Alexandríu. Þetta er musterið sem innihélt hið fræga Alexandríubókasafn með þrjú hundruð þúsund bindi.

Mörg nöfn eru kennd við Serafis, þar á meðal „faðir“, „frelsarinn“ og „hinn mesti guðanna“. Hann var talinn bakhjarl náinna samskipta milli guða og dauðlegra manna. Serafis er talinn í annálum dulspekilegrar hefðar sem yfirprestur hinna leyndu egypsku vígsluathafna. Minni launhelgar voru tileinkaðar Ísis og ætlaðar hinum óbreyttu; stærri launhelgarnar voru tileinkaðar Serafis og Ósíris og gengu þar aðeins vígðir prestar undir strangar þolraunir og vígslur í helgisiðum musteranna.

Á sex til sjö hundruð ára tímabili varð Serafis æðsti guð Egyptalands og Grikklands. Hins vegar, seint á fjórðu öld e.Kr. gaf Þeódósíus keisari út tilskipanir gegn fjölgyðistrú og kristnir tóku þetta sem leyfi til að ráðast á heiðingja, þar á meðal fylgismenn launhelgs átrúnaðar. Kristni biskupinn í Alexandríu manaði múginn til að eyða hinu mikla tákni heiðninnar í Alexandríu, launhelgu musteri guðsins Serafis. Þeir moluðu risastóru styttuna af Serafis sem hafði veitt tilbiðjendum innblástur í sex hundruð ár. Múgurinn eyðilagði að minnsta kosti eitt af hinum stórfenglegu bókasöfnum Alexandríu.

Stofnun Guðspekifélagsins

Serafis Soleil

Serafis Bey gegndi mikilvægu hlutverki í upphafi nítjándu aldar við stefnumótun Bræðralagsins. Meðal elstu bréfa frá fullnumum og meisturum til stofnenda Guðspekifélagsins voru bréf Serafis Bey og Bræðralagsins í Lúxor.

Serafis tók sjálfur við stjórn og chela-þjálfun Helenu Blavatsky og Henry Steel Olcotts ofursta sem var meðstofnandi og forseti Guðspekifélagsins. Á sex mánuðum fyrir stofnun félagsins árið 1875 sendi Serafis mörg hvatningar- og leiðbeiningarbréf til Olcotts ofursta. Bréfin voru að mestu skrifuð á þykkt grænt skinnhandrit með gullbleki, áritað af Serafis með letri og áletrað með dulspekilegu tákni Bræðralagsins í Lúxor.

Það er einkennandi fyrir bréfin sem Serafis skrifaði Henry Olcott að hann hvatti Olcott stöðugt: „Reyndu." Meistarinn Serafis lagði áherslu á hugrekki og óttaleysi, sömu sterku eiginleikana sem hann sýndi og Leónídas.

Boðskapur Serafis nú á dögum

Hinn uppstigni meistari Serafis Bey gegnir í dag mikilvægri lykilstöðu meðal chohan-meistaranna sjö. Fjórði geislinn er mitt á milli hinna þriggja hvorum megin. Miðtalan af fjórum er lykilatriði vegna þess að hún er samruni hvíta ljóssins í hinu átta löguðu orkuflæði. Þessi miðdepill Guðs-móðurlogans er alltaf innifalinn hjá gúrú-meisturum austur eða vestri, persónu Guðs-móðurinnar í Sanat Kumara sem hrærist á meðal okkar við þetta hvíta ljós.

Hvíta ljósið er hinn helgi eldur sköpunarinnar og spilling á honum verður [svartagaldur]. Þetta sást í Egyptalandi, þungamiðju uppstigningarlogans, þar sem svartagaldursiðkun egypska Svarta bræðralagsins hélt áfram öldum saman í trássi við sjálfa nærveru Serafis Bey í musteri hans.

Endurlausn jarðarinnar nær aftur til Lemúríu, Guðs-móðurlandsins og Guðsmóður-logans sjálfs. Öfugþróun Guðsmóður-logans sem átti sér stað á Lemúríu hefur skapað karma á jörðinni, á svæðinu þar sem San Fransiskó er núna og undan ströndum Kaliforníu. Afskræming Guðs-móðurljóssins opnaði leið fyrir afhelgun musteranna, falli presta og hofgyðja, sem endaði að lokum með misbeitingu kynorkunnar og spillingu lífskraftsins. Smiðshöggið var morðið á æðsta fulltrúa Guðs-móðurinnar í Lemúríu. Raunveruleg orsök þess að Lemúría sökk var vanhelgun á persónu Guðs-móðurinnar og loga hennar.

Frá þeirri stundu hefur jörðin hægt og rólega verið að þróast í átt til vatnsberaaldarinnar þegar hægt verður að reisa ljós Guðs-móður hjá öllum, bæði körlum og konum, sem aftur verður til að endurreisa heiður konunnar og móðurgyðjunnar og endursameinast Guðs-móður, ljósinu sem rís upp frá grunninum, með ljósi Guðs föður sem stígur niður úr ÉG ER-nærverunni. Á næstu tvö þúsund árum á fyrir að liggja vitundarvakning sem á sér ekki sinn líka síðan á gullöld Lemúríu.

Leið uppstigningarinnar er úrlausn þessara krafta sem eru nauðsynlegir í vitund okkar – faðir, móðir, sonur og heilagur andi sem eru fjórar stoðir musterisins innra með okkur. Hin frábæra lexía Gátama Búddha var að öll þjáning stafar af því að vera ekki í takti við hið innra ljós vegna mislagðra langana. Serafis Bey kennir okkur hvernig á að komast í takt við innri vilja verundarinnar. Kenningar hans verða hornsteinninn í boga helgivaldsins. Án hvíta ljóssins getum við ekki notið samþættingar sjálfsmyndarinnar.

Serafis Bey verður því lykilþáttur á viðsjárverðum tímum þegar mörg vandamál hrjá samfélagið. Aukning glæpa, morða, nauðgana, fíkniefna og svo framvegis er merki um komu ljóss Guðs-móðurinnar sem rís frá ölturum Lemúríu. Hið rísandi ljós verður svo sterkt að ef við dýfum okkur ekki ofan í það og verðum hluti af því, þá verður það kletturinn sem Jesús talaði um – að sá sem fellur á þennan stein mun sundur molast og sá sem hann fellur á mun hann sundur merja.

Það er ljósið sem leysir sjálfsmyndina úr ánauð, en það er einnig ljósið sem er svo öflugt að það getur tortímt hinni fölsku sjálfsmynd sem gerir uppreisn gegn henni. Við upphaf vatnsberaaldarinnar er heimurinn í uppreisn gegn ljósi Guðs og samt er heimurinn að leita að Guði. Kennsla Serafis Bey og bræðralagsins í Lúxor innihalda svörin sem geta leyst þessar spurningar.

Serafis Bey hefur herskara serafíma í stjórn sinni. Hann hefur náð miklum árangri í guðlegri rúmfræði og hönnun. Hann aðstoðar lærisveina sína við að ná þeim sjálfsaga sem er nauðsynlegur fyrir uppstigninguna: ögun lægri líkamanna fjögurra til þess að Kristur geti birst og notað þá sem starfstæki til þjónustu og árangurs í heimi formsins; uppgjör uppsafnaðs niðurstreymis og mennsks misskapnaðar frá fyrri tíð sem stendur í vegi fyrir uppstigningarloganum sem myndast í hjarta allra sem þróast á plánetunni með hröðun hins þrígreinda loga.

Leið uppstigningarinnar

Bók hans Dossier on the Ascension (Skjöl um uppstigninguna) er kenslurit um uppstigningarleiðina. Hún inniheldur leiðbeiningar frá námskeiðum sem hann stjórnar í Uppstigningarmusterinu og í námskeiðinu geturðu fest í huga þínum það sem þú lærir í Uppstigningarmusterinu í Lúxor á meðan líkaminn sefur á nóttunni. Hann gerir grein fyrir skilyrðum uppstigningarinnar og gefur ítarlega útskýringar og leiðbeiningar um ferlið við uppstigninguna.

Serafis lýsir því sem gerist við helgisiði uppstigningarinnar:

Þó að ásigkomulag einstaklings geti sýnt aldursmerki áður en hann stígur upp er það engu að síður satt að allt þetta mun breytast og líkamlegt útlit einstaklingsins mun umbreytast í dýrðarlíkama. Einstaklingurinn stígur því upp ekki í jarðneskum líkama heldur í dýrðlegum andlegum líkama þar sem líkamsástand breytist í einni svipan með algerri niðurdýfingu í hinn mikla Guðs-loga.

Þannig missir maðurinn vitundina um efnislíkamann og verður þyngdarlaus. Þessi upprisa á sér stað þegar Guðs-loginn mikli umvefur skurn mannssköpunarinnar sem verður eftir og umbreytist í sniði kosmískra neta, öll frumumynstur einstaklingsins — ásamt beinbyggingunni, æðunum og öll líkamsferli fara í gegnum mikil hamskipti.

Blóðið í æðunum breytist í fljótandi gyllt ljós; hálsorkustöðin ljómar af sterku bláhvítu ljósi; andlega augað í miðju enni verður að ílöngum Guðs-loga sem rís upp á við; klæði einstaklingsins eru algjörlega uppleyst og hann lítur út fyrir að vera klæddur hvítri skikkju í óaðfinnanlegu klæði Krists. Stundum birtist sítt hár hins æðri andlega líkama hins [[[Special:MyLanguage/Holy Christ Self|heilaga Krists-sjálfs]]] sem hreint gull á þeim sem stígur upp; og augu með hvaða lit sem geta orðið fallega rafblá eða ljósfjólublá. ...

Líkaminn verður léttari og léttari og þyngdarlaus sem helíum fer líkaminn að rísa upp í andrúmsloftið, þyngdarkrafturinn losnar og líkamsformið er umvafið ljósi hinnar ytri dýrðar sem maðurinn þekkti með föðurnum „í upphafi“ áður en heimurinn var. ...

Þessar breytingar eru varanlegar og hinn uppstigni getur tekið ljóslíkama sinn með sér hvert sem hann vill, eða hann getur ferðast án hins andlega dýrðarlíkama. Uppstignar verur geta stöku sinnum birst á jörðinni sem venjulegir dauðlegir menn, klæðst efnislegum klæðum og líkjast mannverum á jörðinni og lifa og hrærast á meðal þeirra í kosmískum tilgangi. Þetta gerði Saint Germain eftir uppstigningu sína þegar hann var þekktur sem undramaður Evrópu. Þetta háttarlag eru undirorpið undanþágu sem berst frá Karmíska ráðinu ref>Serapis Bey, Dossier on the Ascension, bls. 158, 176–77.</ref>

(Almennt, hins vegar, snúa uppstignar mannverur ekki aftur á efnissviðið nema einhver sérstök þjónusta þarfnist slíkra breytinga á sveiflutíðni.)

Serafis segir okkur: "Þú stígur upp daglega." Hugsanir okkar, tilfinningar, dagleg verk okkar eru öll vegin og metin á vogarskálinni. Við stígum ekki upp skyndilega, heldur stigum upp eftir því sem við stöndumst prófin okkar og vinnum einstaka sigra okkar. Öll fyrri líf okkar og uppsöfnuð góð verk og slæm verða talin; og síðan, þegar við höfum jafnað að minnsta kosti 51 hundraðshluta allrar orku sem okkur hefur nokkurn tíma verið úthlutað við hreinleika og samræmi hins stórfenglega Guðs-sjálfs, gæti okkur verið boðin gjöf uppstigningarinnar. Hin 49 prósentin sem eftir eru verða að umbreytast, eða hreinsa, frá hinni uppstignu stöðu á áttundarsviðum [himnanna] í þjónustu við jörðina og þróun hennar.

Serafis Bey, chohan-meistari uppstigningarlogans og yfirstjórnandi uppstigningarhofsins í Lúxor, Egyptalandi, talar við hvert og eitt okkar:

Framtíðin er ykkar eigin sköpun, jafnvel eins og nútíðin er ykkar eigin sköpun. Ef ykkur fellur það ekki í geð hefur Guð útvegað ykkur leið til að breyta því og leiðin felst í viðtöku strauma uppstigningarlogans.

Guiseppe Verdi fangaði tónlist uppstigningarlogans í „Sigurgöngunni“ úr Aïda. Grunntónn í Uppstigningarmusterinu er „Liebestraum,“ eftir Franz Liszt, og útgeislun rafrænnar Nærveru Serapis Bey og tvíburaloga hans streymir í gegnum aríuna „ Celeste Aïda."

Sjá einnig

Uppstigningarmusterið.

Fjórtán mánaða hringrás Serapis Bey

Til frekari upplýsinga

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Lords of the Seven Rays.

Serapis Bey, Dossier on the Ascension.

Heimildir

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Masters and Their Retreats, sjá “Serapis Bey”.