Aldingarðurinn Eden (launhelgur skóli drottins Maitreya)

„Aldingarðurinn Eden“, sem var staðsettur í Lemuríu nálægt þar sem San Díegó er í dag, var fyrsti launhelgi skólinn á jörðinni eftir fall mannsins. Drottinn Maitreya stofnaði hann til að þjálfa syni og dætur Guðs til að verða andlegir fullnemar og leiðtogar, vígsluhafar af hæstu gráðu, svo að þau gætu útskrifast úr dulspekiskólanum til að vekja börn Guðs til æðri vitundar og gera kenningar hinnar andlegu brautar aðgengilegar þeim og að lokum öllu mannkyni.
Edengarðurinn táknar hreina vitund Guðs: E-Don, sem þýðir guðleg viska eða ríki elóhímanna (Elohim Dominion).
Stofnun launhelga skólans
Í 1. Mósebók [Sköpunarsögunni] stendur að „Drottinn Guð plantaði aldingarð í Eden, í austri.“1. Mósebók 2:8</ref> Edengarðurinn var verndað orkusvið vígslunnar sem Drottinn Maitreya stofnaði á austurhlið meginlandsins Lemúríu — í austri, tákn staðarins þar sem karl og kona raunbirta Krists-vitundina.
Þess vegna var garðurinn staðurinn sem var undirbúinn, staðurinn í móðurlandinu sem var ætlaður til endurlausnar mannkynsins, sem hafði glatað Eden-vitundarástandi sínu löngu áður. Hér í fyrsta ytra athvarfi sem Stóra hvíta bræðralagsins stofnaði eftir að mannkynið á Mú laut í lægra hald fyrir Lúsífer-mönnum, studdi Drottinn Maitreya Adam og Evu. Tvíburalogarnir [Adam og Eva] frá (plánetunni) Venus, þessi ástkæri sonur og dóttir höfðu boðið sig fram til að endurholdgast á jörðinni til endurlausnar föllnu mannkyni, eins og margir aðrir kennarar, avatarar spámenn, boðberar og Krists-bornar verur frá Venus höfðu gert áður og hafa gert síðan.
Paradísin sem lýst er í 1. Mósebók var á ljósvakaáttundarsviðinu einhvers staðar milli himins og jarðar. Adam og Eva, frumgerð tvíburaloganna, og fjölmargir aðrir tvíburalogar stunduðu þar andlegta þjálfun undir leiðsögn Drottins Maitreya, sem er nefndur í 1. Mósebók sem Drottinn Guð.

Vígsluleiðin í Eden
Annar kafli Fyrstu Mósebókar lýsir sköpun efnissviðsins og komu Drottins Maitreya, Búddha, sem vígsluhafa þeirra sem munu dvelja á því sviði. Hann lýsir einnig sköpun karls og konu svo að þau geti tekist á við áskoranir vígslunnar á sínum vegum til að verða sprotar viskukraftsins í loga Búddha og í loga Guðs-móðurinnar.
Upphafning þessa krafts með því að ná tökum á sjö sviðum Guðs-vitundar var eina ástæðan fyrir því að þau voru í aldingarðinum Eden. Hefðu þau meðtekið sáttmálann sem Maitreya setti fram, hefði upphefð krafts hins helga elds myndað dýrðarkórónu sem er kóróna Heims-móðurinnar og kóróna Búddha.
Í stað nektar og skammar, sektarkenndar og guðleysis hefðu þau fyllst dýrð Drottins síns, gúrú-meistarara síns. Með því að vinna að sjálfs-birtingu á ÉG ER SÁ SEM ÉG ER-vitund sinni, hefði hann fært þeim geislabauginn sem er kóróna lífsins, helgaður lífskraftur þeirra sem hafa varðveitt orku hins helga elds þegar þau ganga vígslubrautina.
Óhlýðni við gúrú-meistarann
Hér í þessu mjög sérstaka umhverfi, varið af hlutverki Guðs-móðurinnar, markað af rúmfræði föðurins, voru karli og konu kennd grunnatriði andlega vegarins. Þeim var gefin þekking á orsakarlíkamanum, ÉG ER-nærverunni og Krists-sjálfinu. Þeim var kennt kerfisbundnar æfingar til eflingar sálarvitundarinnar sem Maitreya myndi gefa þeim frá tólf helgigveldum sólarinnar í gegnum tólf tré „sem eru girnileg á að sjá og góð til matar“.[1]
Þegar Höggormurinn freistaði þeirra til að eta af ávexti skilningstrés góðs og ills, óhlýðnuðust margir nemendur Maitreya honum. Jafnvel þótt Drottinn hefði sagt þeim að „á þeim degi sem þú etur af því munt þú vissulega deyja“, trúðu þessir nemendur launhelga skólans tvíræðni höggormsins, „Þér munuð vissulega ekki deyja“ og neyttu hins forboðna ávaxtar.[2]
Öll sem óhlýðnuðust supu seiðið af því: logi ódauðleika þeirra slokknaði. Þannig vissu þau að sálir þeirra voru orðnar berar og að þau voru nú dauðleg. Sorgmædd yfirgáfu þau Eden, bókstaflega rekin burt af Drottni Guði, „Bara að Adam rétti nú ekki út hönd sína, taki einnig af lífsins tré og eti og lifi eilíflega.“[3] í föllnu ástandi sínu.

Karmískar afleiðingar
Og þannig voru Adam og Eva og margir tvíburalogar send til jarðar í jarðneskum líkama. Í því tilefni kom Drottinn Guð með eftirfarandi yfirlýsingu: „Í sveita þíns andlitis skaltu brauðs þíns neyta þar til þú hverfur aftur til jarðarinnar því af henni ertu tekinn. Því að mold ert þú og til moldar skaltu aftur hverfa.“[4] Engin stærri ámæli hefur Drottinn Guð borið fram yfir fólki sínu.
Hefðum við ekki gert tilslakanir varðandi sálir okkar – hefðum við haldið áfram í launhelga skólanum, undirgengist vígslur okkar eftir guðlegri reglu og staðist daglegar prófraunir okkar — hefðum við útskrifast úr launhelga skólanum og lagt land undir fót til að færa heiminum kenningar Maitreya. Ennfremur hefðum við í lifandi ljósi borið loga ódauðleika okkar klædd ódauðlegum sólarlíkamanum. Nú á tímum verðum við sem dauðlegar verur að vefa ódauðlega sólarlíkama okkar með andlegri vitund, með fórn, afsali, óeigingirni og þjónustu.
Þegar Adam og Eva endurholdguðust á jörðinni höfðu þau þegar náð því stigi vígslu þar sem þau voru ekki lengur kölluð börn Guðs, heldur höfðu þau risið upp á stig sonar og dóttur Guðs. Sem slík voru þau tilbúin til að vera meðtekin sem vígsluhafar hins helga elds í fyrsta launhelga skólanum sem stofnaður var eftir fall mannkynsins á Lemúríu.
Karma sem Adam og Evu var úthlutað var afleiðing dómsins sem samsvaraði ábyrgðarstigi hinna guðsútvöldu. Eva, móðir alls lífs, var komin til jarðar til að varðveita loga Heims-móðurinnar, til að setja fordæmi fyrir guðlegum kvenleika fyrir alla konur, til að vera fyrirmynd kvenlegrar hliðar Guðs, til að láta eftir sig skrá yfir þrjátíu og þrjú skref vígslunnar fyrir þær sem myndu ganga leiðina á enda til Sjálfs-birtingar sem Guðs-mæður.
Í karmalögmálinu er fyrirbúið að á hverju af hinum þrjátíu og þremur stigum vígslunnar, sem vígsluhafi nær á hægri vegi, verði fyrir áskorun af veru sem hefur náð jafn miklum árangri á vinstri vegi. Í Höggorminum hitti Eva ekki ofjarl sinn, heldur jafningja sinn. Hann kom til að skora á rétt hennar til að bera kórónu Heims-móðurinnar.
Á sama hátt varð Gátama fyrir fordæmingu og aðför af hendi Mara fyrir uppljómun sína, sem véfengdi rétt hans til að sitja í hugleiðslu undir Bo-trénu. Samt sem áður var Gátama staðráðinn í að öðlast uppljómun samkvæmt skilmálum búddhískrar vígslu. Og Satan freistaði Jesú, sem þrívegis véfengdi rétt hans til að íklæðast Krists-vitund og sem sonur Guðs að endurvekja þrígreinda logann í mörgum sem höfðu misst hann.
Tækifærið til endurlausnar brást þessum syni og dóttur Guðs í aldingarðinum Eden. Vegna óhlýðni við lög Guðs og leiðsögn gúrú-meistarans voru þau rekin úr launhelga skólanum. Vegna illsku mannkynsins og þess að þau höfðu ekki nýtt sér tækifærið til endurlausnar sagði Drottinn Maitreya þeim að þau yrðu að bíða í þúsundir ára eftir öðru tækifæri og að það tækifæri kæmi með holdtekju Orðsins í hinum ástkæra syni, Kristi.
Tækifærið til endurlausnar í Edengarðinum gafst löngu eftir að myrkrið skall á landinu. Í kjölfar þessa atburðar sökk meginlandið Lemúría og meginlandið Atlantis sem er skráð í Biblíunni sem flóðið.
Endurkoma hins launhelga skóla Maitreya
► Aðalgrein: Launhelgur skóli Maitreya
Í 31. maí 1984, uppstigningardagsávarpi sínu sem flutt var í Hjarta hins innri athvarfs, tilkynnti hinn ástfólgni Jesús vígslu hins Innra athvarfs sem launhelgur skóli Maitreya á okkar tímum.
Sjá einnig
Sjá Aldingarðinn Eden til að sjá aðra notkun hugtaksins.
Til frekari upplýsinga
Ítarlega frásögn af Aldingarðinum Eden og vígslu Adams og Evu þar má finna í Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Path of Self-Transformation.
Heimildir
Elizabeth Clare Prophet, Maitreya on Initiation.
Hartmann Bragason, Austurlenskar rætur kristninnar. Upprunalegar kenningar frumkristninnar og guðfræði nýja tímans. Reykjavík, Bræðralagsútgáfan, 2022, 21. kafli.
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Saint Germain On Alchemy: Formulas for Self-Transformation.
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Path of Self-Transformation.
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Path of Brotherhood.
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Path to Immortality.