Serafis Bey

Serafis Bey og vígsluþegi

Serfpis Bey er chohan-meistari fjórða geisla, yfirstjórnandi Uppstigningarmusterisins í Lúxor, og þrettándi félagi í Ráði fullnuma Uppstigningarmusterins. Hann er einnig þekktur sem Serafis Soleil, Serafis sólarinnar.

Fjórði geislinn er uppstigningarloginn, hvítt ljós Guðs-móðurinnar í mænurótarorkustöðinni. Úr þessu hvíta ljósi sprettur byggingarlist (arkitektúr), meginreglur stærðfræðinnar, undirstöður byggingar efnismusterisins og pýramídi æðra sjálfsins. Í nærveru Serafis fær maður allt aðra hugmynd um það sem við köllum Krist, hina raunverulega persónu okkar allra.

Fyrri jarðvistir

Serafis, sem er þekktur sem hinn mikli tyftunarmeistari, kom frá Venus með hinum aldna til að tendra aftur hinn helga eld í hjörtum villugjarns mannkyns. Mikill eldmóður hans til að endurheimta mannssynina sem konunga og presta til Guðs svall og steig upp í loga járnvilja, einurðar og aga.

Æðstiprestur í uppstigningarmusterinu

Hann var prestur í uppstigningarmusterinu á Atlantis. Sem vörður uppstigningarlogans bar hann logann örugglega upp með ánni Níl til Lúxor rétt áður en Atlantis sökk. Serafis gefur okkur innsýn í þessa reynslu með eigin orðum:

Ég man vel þegar fyrstu drunur hins sökkvandi Atlantis áttu sér stað. Því eins og þið vitið sökk þessi heimsálfa í áföngum. Fyrir náð Guðs leyfði viðvörunin sem gefin var mörgum að komast undan. Og við lögðum leið okkar til Lúxor. ...

Þið gætuð velt því fyrir ykkur hvers vegna þörf sé á því að dauðlegir menn flytji andlegan loga. Því er ávallt þannig varið að börn ljóssins hafa tilhneigingu til að halda að svona lagað eigi að gerast með töfrum og kraftaverkum. Kannski hefur ávæningur af ævintýrinu runnið inn í trúarbrögðin og fólk hefur gleymt því að allt sem hefur verið unnið af Guði og mönnum hefur verið samiðja og fyrirhöfn, eins hið efra, svo hið neðra.

Ég skal því segja ykkur hvers vegna það er svo – vegna þess að eini staðurinn sem loginn getur raunverulega dvalið, fyrir utan altarið sem er svo helgað, er lifandi hjarta hins lifandi fullnuma.

Þar í Egyptalandi byggðu Serafis og bræðurnir sem fylgdu honum Uppstigningarmusterið, og þar hafa þeir gætt logans síðan, skipst á um skyldur meðan þeir héldu áfram að endurholdgast sérstaklega í þeim tilgangi.

Serafis Bey hélt áfram að endurholdgast í landi Nílar og afsalaði sér sinni eigin uppstigningu þar til um 400 f.Kr. Á þessum æviskeiðum varð hann bakhjarl sumra af stærstu byggingarlistarafrekum sem nokkru sinni hafa komið fram á jörðinni.

Byggingarmeistari stóra pýramídans

Stóri pýramídinn

Serafis var byggingarmeistari pýramídans mikla og El Morya var múrarameistarinn. Í stóra pýramídanum er vígslubrautin útskorin í stein þar sem sálin, sem hefur sinn feril í efnisforminu, er grunnur pýramídans með fjórar hliðar sem hækka frá miðju pýramídans upp í toppinn. Til að reisa þennan loga skal hugleiða hvíta ljósið sem færist í efnislíkamanum frá mænurótinni upp til hvirfilsins.

Jesús og El Morya útskýra að „bygging pýramída sjálfsins sé innri bygging, en ytri jöfnuna verður að uppfylla, verður að bera ávöxt, verður að vera fordæmi svo að aðrir geti fylgt ykkur alla leið til hjarta Sfinxsins — til hjarta hins lifandi gúrú-meistara sem sfinxinn táknar og hjarta logans innan pýramídans mikla sem er á ljósvakaáttundunni (og er ekki í pýramídanum í Giza sem er nú aðeins skelin af fyrri starfsemi sinni sem móttöku- og sendistöð [fyrir ljósið] vegna misnotkunar svartra töframanna og falskra gúrú-meistara og falskra chela-nema).“

Amenhótep III

Höfuð Amenhótep III, Breska fornminjasafnið

Serafis endurfæddist sem egypski faraóinn Amenhótep III (ríkti um 1417–1379 f.Kr.), sonur Þútmóse IV og barnabarnabarn Þútmóse III, sem var Kúthúmi endurfæddur. Sonur hans og arftaki hásætis var Amenhótep IV, síðar þekktur sem Ikhnaton. Á valdatíma Serafis var Egyptaland á hátindi velmegunar, friðar og dýrðar, sem var bein birtingarmynd samfélags hans við eigin hjartaloga og uppstignu meistarana allt aftur til hins aldna.

Amenhótep III var talinn mestur allra stjórnenda á jörðinni. Hann hélt uppi friðsamlegum diplómatískum samskiptum við allar þjóðir mestan hluta stjórnartíðar sinnar. Hluti af miklum auði ríkissjóðs hans fór í byggingu glæsilegra hofa og halla. Hann stækkaði núverandi musteri Karnak á Níl og hann reisti risastórt grafarmusteri, leifar þess eru þekktar í dag sem Kólossi, úthöggnu stytturnar sem afhjúpaðar hafa verið á bökkum árinnar. Hann leitaðist við að lýsa í steini skilningi á helgiveldi innvígðra, uppstiginna meistara, heimspekikonunga sem uppi höfðu verið á jörðinni á fyrri gullaldarskeiðum.

Mikilfenglegasta bygging hans var musterið í Lúxor, sem er enn ósnortið að hluta nú á dögum. Rúmfræðileg hönnun þessa musteris var útfærð sem efnisleg birting dulspekilegs lögmáls sem hafði gengið í gegnum prestdæmið í kynslóðir. Það stendur sem ítarlegt kennslurit í háþróuðum vísindum, listum og heimspeki. Musterið í Lúxor er nú á dögum efnisleg hliðstæða Uppstigningarmusterisins á ljósvakasviðinu.

Leónídas

► Aðalgrein: Þermópylae

Leónídas í Þermópylae, Jacques-Louis David (1814)

Serafis endurfæddist einnig sem spartverski konungurinn Leónídas (dó um 480 f.Kr.), sem stjórnaði Grikkjum í hetjulegri stöðu sinni gegn gríðarlegri innrás Persa í Þermópýle, Laugaskarð, sem var hliðið að Mið-Grikklandi.

Þótt Persar væru yfirgnæfandi fleiri en Grikkir, stóð Leonidas gegn framgangi persneska hersins undir stjórn Xerxesar konungs í tvo daga. Á þriðja degi, þegar Persar réðust á þá aftan frá og enginn liðsauki var í sjónmáli, vísaði Leónídas flestum hermönnum sínum frá. Með aðstoð hinna grísku bandamanna sem eftir voru, börðust Leónídas og þrjú hundruð manna spartneskur konungsvörður hans til síðasta manns. Hetjuleg staða þeirra gerði gríska flotanum kleift að hörfa og síðar sigra Persa. Fordæmi Leónídas hefur hjálpað til við að viðhalda áfram neista þjóðerniskenndar grísku þjóðarinnar.

Sagnfræðingar nefna þennan bardaga sem einstakt dæmi um hugrekki og óttaleysi í baráttu fyrir málstað gegn ofurefli. Akasha-annálarnir sýna að þessir þrjú hundruð Spartverjar voru aftur samankomnir frá þeim tíma sem þeir voru í endurfæddir chela-nemar Serapis. Þeir sýndu einstaka karlmennska. Sumir eru í dag uppstignir meistarar; aðrir eru áfram í holdinu.

Á þeim tíma var þetta jarðneskt stríð gegn jarðnesku ofurefli. Í dag á baráttan Harmageddon sér stað gegn andlegri illsku á háum stöðum í kirkju og ríki — hugur Guðs sem eyðir andhuganum, hið æðra sjálf sem eyðir gervisjálfinu.

Fídías

Fídías sýnir vinum sínum loftrönd Parþenons, Lawrence Alma-Tadema (1868)

Serais Bey var myndhöggvari Fídías á fimmtu öld f.Kr. í Aþenu. Hann var talinn bestur allra grískra myndhöggvara. Hann var byggingarmeistari Parþenon-hofsins og hafði eftirlit með stórkostlega meistaralegri byggingu þess. Innan Parþenon setti hann frægasta verk sitt, 12 metra háa styttuna í gulli og fílabeini af Pallas Aþenu, táknmynd guðsmóðurímyndarinnar, gyðju sannleikans.

Standandi í Parþenon stendur maður í viðurvist byggingarlist sem er hönnuð af einstaklingi sem veit hvernig á að nota form, samhverfu, rúmfræði, horn til að hýsa loga. Kraftsvið Parþenons inniheldur nauðsynlegan loga, eins og Lúxor-hofið og pýramídann mikla.

Fídías bjó einnig til risastóra styttu af Seifi úr gulli og fílabeini sem stóð í musteri Ólympíu. Hann var líka málari, leturgrafari og málmsmíðameistari. List hans einkennist af upphafinni fegurð sinni og andagift, og hann lifði sem fullkominn persónugervingur gullaldar grískra meistaralistamanna sem hafði varanleg áhrif á alla síðari vestræna list.

Eftir því sem við best vitum steig Serafis Bey upp til himna um 400 f.Kr.

Tilbeiðsla í Egyptalandi

Marmarabrjóstmynd af Serafis, Karþagó (snemma á 3. öld e.Kr.)

Á hellenískum öld, frá 323 til 31 f.Kr., varð Serafis einn mikilvægasti guð egypsku og grísk-rómversku panþeons. Hann var virtur sem verndari Ptólemíukonunga Egyptalands og sem stofnguð hinnar miklu borgar Alexandríu. Það eru til fjölmargar sögulegar heimildir um náin samskipti Serafis við menn um Egyptaland og Litlu-Asíu, og það eru yfir 1.080 styttur, musteri og minnisvarðar tileinkuð Serafis Bey sem voru reist á þeim tíma.

Demetríus frá Falarum, stofnandi bókasafnsins í Alexandríu undir stjórn Ptólemeos I, læknaðist á undraverðan hátt af blindu af Serafis og skrifaði þakkargjörðarsálma. Serafis talaði oft í gegnum véfréttir og veitti mörgum ráðleggingar og kraftaverkalækningar. Það er fræg söguleg frásögn sem tengist Serafis sem markaði mikilvægt tímabil í setningu hans sem ríkjandi guðs Egyptalands og Grikklands. Ptólemaes I konungur, stjórnandi Egyptalands, heimsótti Serafis í draumi, sem bauð konungi að koma með styttu guðsins til Alexandríu. Eftir hik og annan draum um Serafis lét konungur koma með styttuna með blessunum Delfí og setti hana upp í Serafíum, eða hinu mikla musteri, í Alexandríu. Þetta er musterið sem innihélt hið fræga Alexandríu bókasafn með þrjú hundruð þúsund bindi.

Mörg nöfn eru kennd við Serafis, þar á meðal „faðir“, „frelsarinn“ og „hinn mesti guðanna“. Hann var talinn bakhjarl náinna samskipta milli guða og dauðlegra manna. Serafis er talinn í annálum dulspekilegrar hefðar sem yfirprestur hinna leyndu egypsku vígsluathafna. Minni launhelgar voru tileinkaðar Ísis og ætlaðar hinum óbreyttu; stærri launhelgarnar voru tileinkaðir Serafis og Ósíris og sendir aðeins til vígðra presta sem gengust undir stranga helgisiði þolrauna og vígsla í musteri Serafis.

Á sex til sjö hundruð ára tímabili varð Serafis æðsti guð Egyptalands og Grikklands. Hins vegar, seint á fjórðu öld e.Kr. gaf Þeódósíus keisari út tilskipanir gegn fjölgyðistrú og kristnir tóku þetta sem leyfi til að ráðast á heiðingja, þar á meðal fylgismenn launhelga. Kristni biskupinn í Alexandríu ögraði múgnum til að eyða hinu mikla tákni heiðninnar í Alexandríu, launhelgu musteri guðsins Serafis. Þeir rifu í sundur risastóra styttuna af Serafis sem hafði veitt tilbiðjendum innblástur í sex hundruð ár. Múgurinn eyðilagði að minnsta kosti eitt af stórfenglegu bókasöfnunum Alexandríu.

Stofnun Guðspekifélagsins

Serafis Soleil

Serafis Bey gegndi mikilvægu hlutverki í upphafi nítjándu aldar við stefnumótun Bræðralagsins. Meðal elstu bréfa frá fullnumum og meisturum til stofnenda Guðspekifélagsins voru bréf Serafis Bey og Bræðralagsins í Lúxor.

Serafis tók persónulega við stjórn og chela-þjálfun Helenu Blavatsky og Henry Steel Olcott ofursta sem var meðstofnandi og forseti Guðspekifélagsins. Á sex mánuðum fyrir stofnun félagsins árið 1875 sendi Serafis mörg hvatningar- og leiðbeiningarbréf til Olcott ofursta. Bréfin voru að mestu skrifuð á þykkt grænt pergament með gullbleki, áritað af Serapis með letri og áletrað með dulspekilegu tákni Bræðralagsins í Lúxor.

Það er einkennandi fyrir bréfin sem Serafis skrifaði til Henry Olcott að hann hvatti Olcott stöðugt: „Reyndu." Meistarinn Serafis lagði áherslu á þörfina fyrir hugrekki og óttaleysi, sömu sterku eiginleikana sem hann sýndi og Leónídas.

Boðskapur Serafis nú á dögum

Hinn uppstigni meistari Serafis Bey gegnir í dag mikilvægri lykilstöðu meðal chohan-meistaranna sjö. Fjórði geislinn er mitt á milli hinna þriggja hvorum megin. Miðtalan af fjórum er lykilatriði vegna þess að hún er samruni hvíta ljóssins í hinu átta löguðu orkuflæði. Þessi miðdepill Guðs-móðurlogans er alltaf innifalinn í gúrú-meisturum austur eða vestri, persónu Guðs-móðurinnar í Sanat Kumara sem hrærist á meðal okkar við þetta hvíta ljós.

Hvíta ljósið er hinn helgi eldur sköpunarinnar og spilling á honum verður að [svartagaldri]. Þetta sást í Egyptalandi, þungamiðju uppstigningarlogans, sem svartagaldursiðkun egypska Svarta bræðralagsins sem hélt áfram öldum saman í trássi við sjálfa nærveru Serafis Bey í musteri hans.

The point of redemption of earth goes back to Lemuria, the Motherland and the Mother flame itself. Earth has a tremendous karma with the Mother flame and in the perversions of the Mother flame that took place on Lemuria, in the area of where San Francisco is now located and off the coast of California. The perversions of the Mother light opened the way for the desecration of the temples, the fall of the priests and priestesses, ultimately ending in misuse of the sexual energies and perversions of the life force. The final act was the murder of the highest representative of the Mother on Lemuria. The real cause of the sinking of Lemuria was the desecration of the person of the Mother and her flame.

Since that hour, earth has been slowly coming to the age of Aquarius when once again the light of the Mother could be raised up in all, both male and female, bringing about once again the honoring of the woman and of the Mother and a reunion of the Mother, the light rising from the base, with the light of the Father that descends out of the I AM Presence. The next two thousand years is destined to see the raising up of consciousness such as has not occurred since the golden ages of Lemuria.

The path of the ascension is the resolution of those forces that are necessary within our consciousness—Father, Mother, Son and Holy Spirit as the four pillars of the temple within us. Gautama Buddha’s great lesson was that all suffering is caused by being out of alignment with the inner light through wrong desire. Serapis Bey teaches us how to get into alignment with the inner will of Being. His teachings become the keystone in the arch of hierarchy. Without the white light, we cannot enjoy the integration of selfhood.

Serapis Bey, then, becomes a very important key at a time when there are so many problems in society. The increase in crime, murder, rape, drugs, and so forth is the sign of the coming of the Mother light, rising from the altars of Lemuria. The rising light becomes so intense that, unless we dive into it and become a part of it, it becomes the rock that Jesus spoke of—unless we fall upon that rock and allow our misconceptions to be broken, it breaks us.

It is the light that resolves identity, but is also the light that is so powerful that it can destroy the false identity that rebels against it. At the dawning of the age of Aquarius, the world is in rebellion against the light of God, and yet the world is seeking God. The teaching of Serapis Bey and the mysteries of the Brotherhood of Luxor contain the answers that can resolve these questions.

Serapis Bey has legions of seraphim in his command. He has great attainment in divine geometry and design. He assists his disciples in the self-disciplines that are necessary for the ascension: the discipline of the four lower bodies in order that the Christ may appear and use them as vehicles for service and attainment in the world of form; the disciplining of past momentums of negative spirals and of human creation that would stand in the way of the ascension flame forming within the heart of everyone evolving upon the planet through the acceleration of the threefold flame.

Leið uppstigningarinnar

His book Dossier on the Ascension is a textbook on the path of the ascension. It contains teachings from the classes he conducts at the Ascension Temple, and through it, you can have anchored in your conscious mind that which you learn at the Ascension Temple at Luxor while your body sleeps at night. He outlines the requirements of the ascension and provides a thorough explanation and instruction on the process of the ascension.

Serapis lýsir því sem gerist við helgisiði uppstigningar:

It is true, although the form of an individual may show signs of age prior to his ascension, that all of this will change and the physical appearance of the individual will be transformed into the glorified body. The individual ascends, then, not in an earthly body but in a glorified spiritual body into which the physical form is changed on the instant by total immersion in the great God flame.

Thus, man’s consciousness of the physical body ceases and he achieves a state of weightlessness. This resurrection takes place as the great God flame envelops the shell of human creation that remains and transmutes, in a pattern of cosmic grids, all of the cell patterns of the individual—the bony structure, the blood vessels and all bodily processes, which go through a great metamorphosis.

The blood in the veins changes to liquid golden light; the throat chakra glows with an intense blue-white light; the spiritual eye in the center of the forehead becomes an elongated God flame rising upward; the garments of the individual are completely consumed, and he takes on the appearance of being clothed in a white robe—the seamless garment of the Christ. Sometimes the long hair of the Higher Mental Body [the Holy Christ Self] appears as pure gold on the ascending one; then again, eyes of any color may become a beautiful electric blue or a pale violet....

Lighter and lighter grows the physical form, and with the weightlessness of helium the body begins to rise into the atmosphere, the gravitational pull being loosened and the form enveloped by the light of the externalized glory which man knew with the Father “in the beginning” before the world was....

These changes are permanent, and the ascended one is able to take his light body with him wherever he wishes, or he may travel without the glorified spiritual body. Ascended beings can and occasionally do appear upon earth as ordinary mortals, putting on physical garments resembling the people of earth and moving among them for cosmic purposes. This Saint Germain did after his ascension when he was known as the Wonderman of Europe. Such an activity is a matter of dispensation received from the Karmic Board.

(Almennt, hins vegar, snúa uppstignar mannverur ekki aftur á efnissviðið nema það sé einhver sérstök þjónusta sem krefst þessarar breytingar á sveiflutíðni.)

Serapis tells us, “You ascend daily.” Our thoughts, our feelings, our daily deeds are all weighed in the balance. We do not ascend all at once, but by increments as we pass our tests and win our individual victories. The entire record of all our past lives and momentums of both good and evil must be counted; and then, when we have brought at least 51 percent of all the energy that has ever been allotted to us into balance with the purity and harmony of the Great God Self, we may be offered the gift of the ascension. The remaining 49 percent must be transmuted, or purified, from the ascended octaves through service to earth and her evolutions.

Serapis Bey, chohan-meistari uppstigningarlogans og yfirstjórnandi uppstigningarhofsins í Lúxor, Egyptalandi, talar við hvert og eitt okkar:

Framtíðin er ykkar eigin sköpun, jafnvel eins og nútíðin er ykkar eigin sköpun. Ef ykkur fellur það ekki í geð hefur Guð útvegað ykkur leið til að breyta því og leiðin felst í viðtöku strauma uppstigningarlogans.

Guiseppe Verdi fangaði tónlist uppstigningarlogans í „Sigurgöngunni“ úr Aïda. Grunntónn í Uppstigningarmusterinu er „Liebestraum,“ eftir Franz Liszt, og útgeislun rafrænnar Nærveru Serapis Bey og tvíburaloga hans streymir í gegnum aríuna „ Celeste Aïda."

Sjá einnig

Uppstigningarmusterið.

Fjórtán mánaða hringrás Serapis Bey

Til frekari upplýsinga

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Lords of the Seven Rays.

Serapis Bey, Dossier on the Ascension.

Heimildir

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Masters and Their Retreats, sjá “Serapis Bey.”